Incoterms 2020
De Incoterms 2020 zijn sets verschillende voorwaarden die gebruikt worden in de internationale handel. Totaal zijn er 11 verschillende soorten Incoterms die gebruikt kunnen worden.
De Incoterms 2020 zijn sets verschillende voorwaarden die gebruikt worden in de internationale handel. Totaal zijn er 11 verschillende soorten Incoterms die gebruikt kunnen worden.
Incoterms 2020, de nieuwste editie van de Internationale Handelstermen, vormen de ruggengraat van wereldwijde handelsovereenkomsten en -transacties. Deze reeks van 11 gestandaardiseerde regels, uitgegeven door de Internationale Kamer van Koophandel, bepalen de verantwoordelijkheden van kopers en verkopers in internationale handel. Ze regelen wie verantwoordelijk is voor de verzending, verzekering, en douaneformaliteiten, en op welk punt het risico van de goederen overgaat van de verkoper naar de koper.
Door duidelijkheid en zekerheid te bieden, weten de koper en verkoper op ieder moment wie waarvoor verantwoordelijk is en het risico draagt. Of je nu een importeur of exporteur bent, kennis van de Incoterms 2020 is cruciaal voor succes in de internationale markt. Zorg ervoor dat je op de hoogte bent van deze belangrijke regels om de internationale handel van jouw bedrijf probleemloos te laten verlopen.
Incoterms 2020 spelen een cruciale rol in internationale handelstransacties. Ze zijn ontworpen om duidelijke communicatie te bevorderen en misverstanden te voorkomen, door precies te specificeren wie verantwoordelijk is voor welk deel van de handelstransactie. Dit maakt ze onmisbaar voor bedrijven die goederen internationaal kopen of verkopen. Of je nu een machine naar de Verenigde Staten exporteert of Franse wijnen importeert, de Incoterms 2020 zorgen ervoor dat iedereen weet wie wat doet en betaalt. Ze maken internationale handelsovereenkomsten glashelder, verminderen risico's en beperken misverstanden. Download Incoterms 2020
In totaal zijn er 11 verschillende soorten Incoterms in de versie van 2020. Afhankelijk van de transportmodaliteit zijn er een aantal beschikbaar. Sommigen kunnen gebruikt worden voor meerdere modaliteiten. Ze kennen een scala aan opties, ontworpen om elke fase van internationaal transport te dekken. Van het beginpunt tot de eindbestemming, er is een Incoterm die past bij elke verzendbehoefte, risicoverdeling en verantwoordelijkheid. Zorg dat je de juiste kiest, er zit namelijk veel verschil in de verschillende voorwaarden!
De Incoterm EXW, ook wel Ex Works of Af Fabriek, biedt aanzienlijke voordelen voor verkopers, maar plaatst het zwaartepunt van de verplichtingen, kosten, en risico's bij de koper. Bij deze afspraak worden goederen klaargezet buiten de fabriek, klaar voor ophalen door de koper. Vanaf dat moment verschuift de volledige last van verantwoordelijkheid naar de koper, inclusief het ophalen, transporteren, en lossen van de goederen op de eindbestemming. Ook de kosten en het risico van douaneafhandeling ligt bij de koper. Zelfs het laden van de goederen bij de fabriek in bijvoorbeeld een vrachtwagen moet geregeld worden door de koper.
Voor kopers die voor EXW kiezen, is een grondige planning en organisatie cruciaal. Hoewel deze optie in eerste instantie eenvoudig en voordelig lijkt voor de koper, kan het gebrek aan controle over het transportproces en de bijkomende kosten uiteindelijk nadelig uitpakken. Dit geldt met name bij internationaal transport, waarbij men ook rekening moet houden met het regelen van de noodzakelijke douanedocumentatie. Het is daarom essentieel om alle aspecten zorgvuldig te overwegen en te plannen om verrassingen en extra kosten te voorkomen.
Bij het kiezen van FCA, oftewel Free Carrier, als Incoterm, neemt de verkoper de kosten voor zijn rekening voor het transport van de goederen tot het moment dat ze worden overgedragen aan de eerste vervoerder. Dit is het punt waarop niet alleen de kosten, maar ook het risico overgaan van verkoper naar koper. FCA is bijzonder geschikt en populair voor situaties waarin goederen direct vanuit het magazijn van de verkoper worden verzonden. Het is daarbij van essentieel belang om de exacte locatie van de FCA levering duidelijk vast te leggen, om misverstanden te voorkomen.
Onder de FCA voorwaarden zorgt de verkoper voor het laden van de goederen, het verzorgen van de benodigde vervoersdocumenten, en de afhandeling van douaneprocedures. De koper, daarentegen, draagt de verantwoordelijkheid voor het merendeel van het transportproces na de overdracht. Een belangrijk detail om niet te overzien bij FCA leveringen is dat er standaard geen afspraken zijn over de verzekering van de goederen. Dit betekent dat partijen zelf moeten na denken over het regelen van een passende verzekering om mogelijke risico’s af te dekken. Dit maakt een zorgvuldige planning en communicatie tussen koper en verkoper belangrijk om te zorgen voor een soepele overdracht van de goederen.
De nieuwste versie van Incoterm CPT verbetert internationale handelsafspraken aanzienlijk. Onder CPT, of Carriage Paid To, verzorgt de verkoper het transport van de goederen tot een vooraf bepaald punt. Echter, als koper is het van cruciaal belang alert te blijven, want zodra de goederen de eerste vervoerder bereiken, verschuift het risico van schade tijdens het transport naar jou. Dit betekent dat je verantwoordelijk bent voor eventuele schade vanaf dat moment, niet de verkoper.
Kiezen voor CPT vereist dat je als koper het transport nauwkeurig organiseert, vooral bij de aankoop van waardevolle goederen, waarbij CPT mogelijk niet de ideale optie is. In zulke gevallen is het overwegen van een andere Incoterm uit versie 2020 die meer bescherming biedt aan te raden. Dit onderstreept het belang van een doordachte keuze, gezien de risico's die gepaard gaan met het overdragen van goederen in internationale handel.
De Incoterms CIP en CPT delen veel overeenkomsten, maar een cruciaal verschil tussen hen betreft de risicoverdeling tijdens het transport. Bij CPT draagt de koper het risico vanaf het moment dat de goederen aan de eerste vervoerder worden overgedragen, zoals eerder vermeld. Dit houdt in dat eventuele schade tijdens het transport onder de verantwoordelijkheid van de koper valt. In tegenstelling hiermee legt CIP, of Carriage and Insurance Paid To, de verplichting bij de verkoper om niet alleen het transport te organiseren maar ook om een verzekering af te sluiten die eventuele schade tijdens het vervoer dekt.
Daardoor wordt CIP vaak gezien als een veiligere optie voor de aankoop van waardevolle goederen. De verkoper moet zorgen voor een adequate transportverzekering die de goederen beschermt tot het afgesproken afleverpunt. Deze extra beveiligingslaag maakt CIP bijzonder geschikt voor transacties waarbij de goederen een hoge waarde of een significant risico op schade dragen.
De Incoterm Delivered At Place (DAP) is bijzonder populair voor gebruik in het wegtransport. Deze term zegt dat de verkoper de verantwoordelijkheid draagt voor het transport van de goederen naar de afgesproken eindbestemming. Echter, de kosten en verantwoordelijkheden voor de inklaring van de goederen vallen niet onder deze verplichting; deze taken zijn voor de koper. Het unieke aspect van DAP is dat het risico pas overgaat op de koper op het moment dat de goederen worden gelost op de bestemming.
Onder DAP zorgt de verkoper er dus voor dat de goederen veilig en volgens de gemaakte afspraken arriveren op de overeengekomen plaats. Het is aan de koper om zich vervolgens te ontfermen over de inklaring en het lossen van de goederen. Een belangrijk detail bij DAP is dat er geen expliciete afspraken zijn over de verzekering van de goederen tijdens het transport. Dit betekent dat, hoewel de verkoper het risico draagt tot het moment van lossen, eventuele verzekeringen buiten de standaardvoorwaarden om geregeld moeten worden.
De Incoterm Delivered at Place Unloaded (DPU) legt extra taken bij de verkoper, namelijk het vervoeren én uitladen van de goederen op de afgesproken bestemming. Het risico blijft bij de verkoper tot de goederen zijn gelost, waarna het overgaat naar de koper. Heldere documentatie over de bestemming is essentieel om latere disputen te voorkomen, wat een duidelijke communicatie tussen koper en verkoper vereist over de exacte losplaats. DPU vraagt van de verkoper een uitgebreide betrokkenheid tot en met het lossen, wat voor kopers voordelig kan zijn bij zware of complexe vrachten. Deze Incoterm benadrukt het belang van een zorgvuldige overweging van de logistieke verplichtingen door beide partijen.
De Incoterm Delivered Duty Paid (DDP) gaat weer een stap verder binnen de reeks van handelstermen, waarbij het zowel een uitgebreide verantwoordelijkheid aan de verkoper oplegt als een unieke uitdaging vormt. Onder DDP neemt de verkoper niet alleen de verantwoordelijkheid voor het transport naar de eindbestemming op zich, maar draagt hij ook alle kosten tot aan het moment van lossen. Wat DDP echter onderscheidt, is dat de verkoper eveneens aansprakelijk is voor het betalen van alle invoerrechten en belastingen. Deze verplichting tot het regelen van de inklaring introduceert aanvullende risico's voor de verkoper, bovenop de standaard logistieke uitdagingen. DDP is daarom het meest geschikt voor verkopers die grondig vertrouwd zijn met deze processen en zeker weten dat zij alle gerelateerde verplichtingen kunnen nakomen. Het lossen van de goederen zelf valt buiten deze verantwoordelijkheden; dat is aan de koper.
De Incoterm FAS (Free Alongside Ship) is specifiek ontworpen voor zee- en binnenvaarttransport. De benaming geeft al een goede indicatie van wat deze term inhoudt. Onder FAS is het de taak van de verkoper om de goederen langs het schip in de vertrekhaven te plaatsen. Zodra de goederen naast het schip zijn geplaatst, verschuift het risico van de verkoper naar de koper. Dit proces is vrij rechttoe rechtaan, waarbij de verantwoordelijkheden en risico's duidelijk zijn afgebakend.
Bij de Incoterm FOB (Free On Board) gaat de verantwoordelijkheid verder dan bij FAS, met de verkoper die de goederen zorgvuldig aan boord van het schip moet laden. Zodra de goederen aan boord zijn, verschuift het risico van de verkoper naar de koper. FOB is een veelgebruikte set voorwaarden vooral bij zeevrachten uit China. De verkoper is verantwoordelijk voor het laden van de goederen, de lokale kosten en het afleveren bij de vertrekhaven. Het risico verplaatst zich naar de koper op het moment dat de goederen het schip betreden, wat een duidelijke scheiding van verantwoordelijkheden biedt.
De Incoterm CFR (Cost and Freight) vertoont sterke overeenkomsten met FOB, zoals eerder besproken. Net als bij FOB neemt de verkoper bij CFR de verantwoordelijkheid op zich voor het transport van de goederen naar de haven en dekt de lokale kosten. Het onderscheidende aspect van CFR is echter dat de verkoper ook de kosten voor het transport naar de bestemmingshaven draagt. Ondanks deze extra financiële verplichting voor de verkoper, verandert het risico niet: dit gaat over op de koper zodra de goederen het schip betreden.
CIF (Cost, Insurance, and Freight) bouwt voort op wat CFR biedt, maar voegt daar een belangrijke dimensie aan toe. Naast de dekking van kosten en logistieke regelingen voor het transport naar de vertrekhaven, de zeevrachtkosten naar de bestemmingshaven en lokale heffingen, omvat CIF ook de verzekering van de goederen tot ze de afgesproken bestemming bereiken. Het risico gaat echter over op de koper zodra de goederen aan boord van het schip zijn, niet pas bij aankomst. CIF integreert de essentiële elementen van de drie eerder besproken Incoterms, met de toevoeging van een verzekeringselement, wat het een zeer omvattende term maakt voor internationale handel.